ODRŽANA 11. SEDNICA KOORDINACIONOG ODBORA KOMUNISTIČKIH I RADNIČKIH PARTIJA SA PROSTORA JUGOSLAVIJE

U Banja Luci je  30. novembra i 1. decembra 2019. godine održan sastanak Koordinacionog odbora komunističkih i radničkih partija sa prostora Jugoslavije, kome su prisustvovala i dva člana Centralnog komiteta Komunista Srbije. Učesnici sastanka su 30. novembra u Jajcu učestvovali na obeležavanju 76. godišnjice Drugog zasedanja AVNOJ-a. Delegacija Koordinacionog odbora položila je cveće na spomenik većnicima AVNOJ-a.

Drugog dana, 1. decembra, u Banja Luci, u sedištu Saveza komunista Bosne i Hercegovine, održana je 11. sednica Koordinacionog odbora, na kojoj je usvojen izveštaj o radu u prethodnom periodu i usvojene mere i aktivnosti za dalje jačanje uticaja komunističkog i radničkog pokreta na prostoru Jugoslavije. Na sednici je usvojen i dokument kojim se osuđuje rezolucija Evropskog parlamenta o izjednačavanju fašizma i komunizma. Zbog značaja ovog dokumenta, prenosimo ga u celosti.

 

PROTIV IZJEDNAČAVANJA FAŠIZMA I KOMUNIZMA

U Strazburu je 19. septembra, u sklopu obeležavanja 80-e godišnjice početka II svetskog rata, Evropski parlament usvojio rezoluciju kolokvijalno nazvanu: Važnost evropskog sećanja za budućnost Evrope, u kojoj se izjednačavaju fašizam i komunizam. Ta rezolucija osim što se koristi selektivnim odabirom argumenata, apsurdnim improvizovanim konstrukcijama i zamenom teza, je i nenaučna.

Fašizam i komunistička ideja su sušta suprotnost. Dok je fašizam u svojoj biti zločinački, rasistički, on ljudsku vrstu deli na nadljude i podljude, sluge, na višu rasu i nižu, podčinjenu, viša rasa ima pravo da istrebi nižu. Socijalizam, odnosno komunistička ideologija ukida neprirodne barijere među ljudima i nudi viziju pravednog društva, ispunjenje ljudskih emancipatorskih težnji.  To što je u jednom razdoblju došlo do zastranjenja u realizaciji, posledica je ljudskog faktora i spoljašnjih uticaja, a ne ideje.

Kao povod za izjednačavanje fašizma i komunizma poslužio je Pakt Ribentrop-Molotov, koji je iz pragmatičnih razloga potpisan u avgustu 1939. godine, neposredno pred početak rata.       Podnosioci predloga, među kojima i Poljska, ne znaju, ili zaboravljaju, ili namjerno prećutkuju:

  • Da je Poljska isti takav sporazum o prijateljstvu i nenapadanju sa nacističkom Nemačkom potpisala još 1934. godine;
  • Da je Poljska nakon aneksije Čehoslovačke i sama anektirala područje Tešina, a deo Slovačke je prisvojila Mađarska, takođe predlagač rezolucije;
  • Da su u septembru 1938 godine sa nacističkom Nemačkom sporazum potpisale Engleska, Francuska i Italija, nadajući se da će za njih uništiti Sovjetski savez;
  • Da su Engleska i Francuska prihvatile i podržale aneksiju Austrije i delova Čehoslovačke 1938. godine;
  • Da je Sovjetski savez u 30-ima gorinama prošlog veka ustrajno pokušavao da postigne bilo kakav dogovor sa Englezima i Francuzima, ali uzalud;
  • Da je bio voljan i na neki oblik zajedničkog delovanja sa Francuskom i Čehoslovačkom, na sprečavanju aneksije, ali je Poljska bila ta koja nije dopuštala prelazak jedinica Crvene armije preko svoje teritorije.

Sve su to bile kapitalističke zemlje, pa bi se analogno zločinačkim trebali proglasit nacizam i kapitalizam, što bi ustvari bio i ispravan zaključak.

Fašizam i njegov pandan nacizam čeda su kapitalizma, njih je iznedrio kapitalizam da bi se zaštitio od nailazećeg socijalizma. I kad je taj nakazni plod ojačao, stisnuo je Evropu čeličnom pesnicom. Iz tog stiska Evropu je oslobodio komunizam, na način da je u ratu sa fašizmom i nacizmom podneo proporcionalno i apsolutno najveće žrtve, oko 27 miliona poginulih, i porazio i onesposobio proporcionalno i apsolutno najviše nacističkih efektiva, oko 80%. Za to su  zaslužni Sovjetska Crvene armije i jugoslavenski partizana, koje su vodili komunisti.

Glasanju o rezoluciji pristupilo je 8 zastupnika iz Hrvatske i 8 iz Slovenije, i svi su glasali za rezoluciju.   Glasanje HDZ-ovih zastupnika i  hrvatske konzervativne stranke, te zastupnika slovenačke desnice nas ne iznenađuje. Oni su postupili dosledno svome uvjerenju. Ono što zabrinjava je da su za rezoluciju glasali i zastupnici iz SDP-a i IDS-a iz Hrvatske i dvoje zastupnika socijaldemokrata iz Slovenije, što je u suprotnosti sa njihovim deklarativnim izjašnjavanjem kao antifašista, a SDP-u dodatno oduzima legitimitet leve stranke. Tim glasanjem pokazali su da nemaju ni časti ni ponosa, pa tako neće osetit niti stid ili grižu savesti.

Oni su uvredili sve one  kojima je upoređivanje fašizma i komunizma neprihvatljivo. Uvredili su  posthumno sve komuniste koji su pali u borbi protiv fašizma, kao i sve one koji nisu bili komunisti, ali su se borili pod vođstvom komunista, uvredili su i sve predratne komuniste, koji su osuđivani na dugogodišnje zatvorske kazne.

Evropska Inicijativa komunističkih i radničkih partija, čije su članice i Socijalistička radnička partija Hrvatske, Komunisti Srbije i Komunistička partija Makedonije, izdala je zajedničku izjavu u kojoj osuđuje rezoluciju. Širom Evrope progresivne snage organizovale su demonstracije ispred predtsavništava EU.

Kordinacija komunističkih i radničkih partija sa jugoslovenskog prostora, na svojoj 11. sednici, pridružuje se osudi sramne rezolucije Evropskog Parlamenta o izjednačavanju fašizma io komunizma

U Banja Luci,  1. decembra 2019. godine