SREĆAN DAN POBEDE NAD FAŠIZMOM

Svim komunistima, antifašistima i progresivnim građanimačestitamo 9. Maj, Dan pobede nad fašizmom. U novijoj srpskoj istoriografiji veliča se “antifašistički doprinos” četničkog pokreta, a istovremeno se minimizira značaj partizanske borbe i pored činjenice da je jugoslovenski partizanski antifašizam bio izuzetno poznat i cenjen u svetu. U proleće 1945. godine Narodnooslobodilačka vojska Jugoslavije imala je u svojim redovima 800.000 boraca. U redovima partizana 1941 65% boraca sačinjavali su Srbi dok je 1945 taj procenat iznosio 53%.Nipodoštava se deo istorije kojim može da se pohvali malo naroda u svetu.Današnji istoričari veličaju četnički pokret koji je bio tek labava koalicija seoskih milicija. Prećutkuje se otvorena saradnja četnika i okupatora. Tako je u Bosni četnički komandant Uroš Drenović otvoreno kolaborirao s ustašama, a vojvoda Momčilo Đujić u Hrvatskoj sarađivao je s italijanskim okupatorom u borbi protiv partizana. Baš kao što su i četnici vojvode Pavla Đurišića u Crnoj Gori od Italijana primali platu za služenje u takozvanoj antikomunističkoj miliciji dok su četnici Draže Mihailovića klali antifašiste i simpatizere partizanskog pokreta u Srbiji.

Za razliku od četnika, partizanske jedinice su oslobađale gradove, stvarale slobodne teritorije poput Užičke republike, na kojoj je živelo milion stanovnika.

S druge strane, Francuzi veličaju njihov pokret otpora koji nije oslobodio nijedno selo i čiji je doprinos slamanju nacizma bio minimalan.

Revizija istorije ne vrši se samo u Srbiji, prisutna je i u Evropi tako što se umanjuje uloga Sovjetskog Saveza i Crvene armije u slamanju fašizma. Prenebregava se činjenica da je tokom čitave operacije savezničkog iskrcavanje u Normandiji bilo manje žrtava nego u jednom danu bitke za Staljingrad. A sam dan desanta bio je po broju poginulih jednak prosečnom danu bitke za Berlin ili Budimpeštu. Od juna do avgusta 1944. u isto vreme kada i Bitka za Normandiju, na teritoriji Belorusije odvijala se operacija “Bagration”. Sovjetske snage tada su nanele jedan od najtežih poraza Vermahtu, procenjuje se da je nemačka armija imala više od pola miliona poginulih i ranjenih. A za operaciju”Bagration” u Evropi malo ko zna iako je po žrtvama i obimu bila mnogostruko veća od Bitke za Normandiju. Međutim, ne potiskuje se u zaborav samo herojizam Crvene armije, pod tepih se gura i surovost s kojom su zapadni saveznici ratovali na tlu Evrope. U pripremama za iskrcavanje u Normandiji bombardovanjem su pobili oko 50000 francuskih civila. U Avru je, srazmerno broju stanovnika, bilo četiri puta više poginulih nego prilikom savezničkog bombardovanja Beograda 1944. godine.

Nažalost, Evropa danas zarad stvaranja svog novog identiteta mora da ubije antifašizam u sebi. Mora da ubije sovjetsku, odnosno rusku komponentu antifašizma. Mora da u zaborav potisne da su četiri petine svih vojnika koji su u Evropi pali u borbi protiv fašizma bili Rusi, Belorusi i Ukrajinci.